ساخت و ارزیابی خواص مورفولوژیکی، شیمیایی و زیست تخریب پذیری داربست نانو فیبری پلی-ال-لاکتیک-اسید (plla) و کاربرد آن در مهندسی بافت عصب

پیش زمینه و هدف: مهندسی بافت عصب یکی از امیدوارکننده ترین روش ها برای درمان ضایعات دژنراتیو سیستم عصبی مرکزی می باشد. توزیع سه بعدی و رشد سلول ها درون داربست متخلخل از اهمیت بالینی برای مهندسی بافت عصب برخوردار می باشد. داربست های مورداستفاده در مهندسی بافت علاوه بر عملکرد مناسب باید زیست سازگار، زیست تخریب پذیر و متخلخل نیز باشند. ما در این مطالعه به دنبال ساخت و مطالعه ویژگی های یادشده در داربست پلی-ال-لاکتیک-اسید (plla) به منظور کاربرد آن در مهندسی بافت عصب هستیم.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی نانو داربست plla با ساختار و مورفولوژی مناسب به وسیله روش الکتروریسی تهیه شد. از طیف سنجی مادون قرمز(ftir, fourier transform infrared) و میکروسکوپ الکترونی نگاره به ترتیب برای تعیین ساختار شیمیایی و فیزیکی داربست استفاده شد. همچنین میزان تخریب پذیری داربست طی 40 روز در داخل محلول فسفات بافرسالین (pbs) موردبررسی قرار گرفت. درنهایت سلول­های بنیادی جداسازی شده از مغز موش بالغ بر روی داربست کشت داده شد و نحوه اتصال و مورفولوژی آن ها توسط میکروسکوپ الکترونی بررسی گردید.یافته ها: نتایج کسب شده به وسیله مطالعات میکروسکوپ الکترونی نگاره نشان دهنده خصوصیات سطحی مناسب و نانو فیبری بودن داربست ساخته شده بود. طی آزمون تخریب ­پذیری، مشخص شد که نانو داربست plla از سرعت تخریب و خاصیت جذب آب مطلوبی برخوردار است و همچنین ph محیط را کمتر تحت تأثیر قرار می دهد. درنهایت با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی، اتصال موفق سلول­های بنیادی و پیش ساز عصبی مغز موش بالغ کشت داده شده بر روی داربست موردبررسی و تأیید قرار گرفت.نتیجه گیری: از نتایج به دست آمده به نظر می رسد که نانو داربست plla بستر مناسبی برای کشت و تمایز سلول های بنیادی و پیش ساز عصبی بوده و روش به کاررفته روشی کارآمد در ساخت داربستی مناسب برای مهندسی بافت عصب می باشد.